Od Kelly Cd Emma

Po incydencie z tamtą dziewczyną z razem z Clarisse w spokoju udałyśmy się do domku Aresa. Na początku nie było wesoło. Nie czułam się swobodnie, ale nadrabiałam to miną, posturą i starałam się wyglądać bardzo majestatycznie. Chyba mi wyszło, ponieważ moi bracia i siostry (mam ich tak teraz nazywać, prawda?) nie wyrażali większego sprzeciwu na moją obecność. W sumie to niektórzy patrzyli na mnie tak jakoś... dziwnie... Pewnie słyszeli o tym, że zabiłam mantikorę. Albo zawsze tak się gapili. Kiedy indziej o tym pomyślę.

- Czyli zabiłaś tę mantikorę, tak? - spytaj jakiś chłopak. Chyba miał na imię Andrew.

Skinęłam głową. Miałam ich okłamywać? Niech mnie podziwiają!

- Owszem. Mieczem mojego przyjaciela.

Spojrzałam na Clarisse. Wyglądała na zamyśloną.

- Musimy znaleźć ci broń - powiedziała w końcu. - Ale dopiero po obiedzie. Chodźcie!

Pociągnęła mnie za rękę i wszyscy wyszliśmy z domku, kierując się w stronę pawilonu jadalnego. Jak powiedziała mi Rosalie, każdy musi oddać ofiarę. Zaczynało się to wszystko od domku Zeusa i ciągnęło do tego ostatniego. W którymś momencie zobaczyłam dziewczynę z którą się pobiłam. Nad jej głową rozbrysł znak łuku z pergaminem i piórem. Usłyszałam trzask talerza.

- Zostałaś uznana - gdzieś tam rozbrzmiał głos Chejrona. - Emmo, córko Apolla.

- Przynajmniej nie jest z nami - mruknęłam do Clarisse.

- Wiesz, że mamy za chwilę zapasy z domkiem Apollina? - spytała szczerząc się diabolicznie.

- I to rozumiem - odwzajemniłam uśmiech.

Gdy skończyliśmy jeść mieliśmy chwilę czasu na odpoczynek następnie udaliśmy się na lekcję zapasów. Instruktor dobrał nas w pary. Wiecie z kim byłam...?

- Żądam zamiany - powiedziała Emma. - Nie chcę z nią walczyć - wskazała na mnie.

Instruktor przesunął po mnie swoim leniwym wzrokiem, po czym wzruszył ramionami i odszedł. Wyszczerzyłam się do niej.

- Nie będzie tak źle - powiedziałam. - Nic się nie stanie.

W odpowiedzi dziewczyna prychnęła. Gdy tylko rozbrzmiał sygnał rzuciłam się na nią.

<Emma?>